Şüphesiz her insan öfkelenir ve zaman zaman çevresine kızar. Dinimizde kızmamak değil, öfkesini yenmek istenmiştir. Dinimizin emirlerine uyup yasak ettiklerinden kaçan öfkesini yener, sabra kavuşur. Dinimiz, yapılması imkansız olan şeyi emretmez. 

 

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Hak teâlâ, kendini sabretmeye zorlayanı sabretmeye muvaffak kılar.) [Buhari]

 

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)’in adını duyurmak bu dünyadaki en mühim vazifelerimizdendir. Allah bizlere Nam-ı Celil-i Muhammedi’yi her gönüle nakşetmeyi nasip etsin. Bu işi yapacak olanlar Cenab-ı Hakk tarafından seçilmiş ve İlâ adına tavzif eylemiştir. Bu nimetler üstü bir nimettir. Ve ne kadar şükretsek azdır.

 

Nasıl ki Kutsal emanetler; O’nun (sallallahu aleyhi ve sellem) bedeninden bir parça olan sakalı şerifler, hırkayı şerifler; bir yerden bir yere getirilirken nasıl ki başlar üzerinde salavatlarla getirilir, tekbirlerle açılırsa; salavatlarla açılır, tekbirlerle kapatılır kırk bohçalar.. Ondan sonra herkes müthiş bir heyecan yaşar. Neden? Çünkü Allah Resulu’ne (sallallahu aleyhi ve sellem) ait bir parça vardır orada.

 

 

Mü’min bir erkek eşi olan hanımı Allah’ın adı ile nikahladığını, Allah’ın adı ile olan her işin ebedi düşmanı olan şeytanın peşinde dolaşacağını, küçücük kıvılcımlardan büyük yangınlar üretmeye çabalayacağını bilir. Bu şuurla hareket eder; ıslahçı olur, bağışlar, görmezden gelir.

 

Hatalara karşılık, güzellikleri öne çıkarır. Evliliğini ecir deryasına dönüştürür. Eşinin maişet ve rahatını sağlamakla mükellef olduğunu, ona yedirip  içirdiğinden ecir kazanacağına inanır. Ona ne kadar bir rahatlık temin ettiğini muhasebe eder.

 

Hiç düşüncüdünüz mü bunca imtihanın sebebi nedir diye? İsyan etme boyutuna varacak kadar ileri gittiğiniz günlerde hiç sordunuz mu kendinize imtihanın gerekliliği neydi diye? Bunca dünya nimeti varken niçin imtihana gerek vardı ve niçin bu imtihana tabi tutulan sizdiniz?

 

Allah İnsanları neden imtihan eder?